Dirk Corrijn gaat naar Compostella

Onrustige nacht gehad in A Brea: gisteravond speelde Spanje tegen Portugal, en op het eind van de match heeft Ronaldo de nakende Spaanse overwinning weg gescoord. Vermoedelijk heeft iemand uit de keuken van ons hotelletje dat slecht verteerd. Want rond 10u30 hoorden wij in de keuken heel wat borden breken. 😉 ...Voor de rest van de nacht was het gelukkig vrij rustig. Vroeg uit de veren, want ons ontbijt was gepland tegen 7u30. Héél de familie was er op tijd ! 😄 Bijgevolg konden Ludo en ik om 8u15 op pad gaan. Ondertussen zorgden Petra, Evelien en Dries, voor de verhuis naar ons pensionnetje in het centrum van Compostella. Maar mijn rugzak wenste ik toch nog eens zelf te dragen hoor! Onze laatste 25 km verliepen bijzonder vlot, wegens zéér mooi weer, en een prachtig camino-pad, dat zich slingerde langs heuvels en door bossen, via mooie grindpaden (géén beton gelukkig!!!). Om ongeveer 10u30 kwamen wij aan ons eerste terrasje voor een koffie. Hier kwamen wij een oude bekende tegen

Vanmorgen ontbeten samen met mijn familie op bezoek: Ludo, Dries en Evelien. Tegen 9 u zijn Ludo en ik op Camino vertrokken, terwijl Petra met Dries en Evelien naar Vilalba is gereden, om onze auto te recupereren. Tot mijn spijt kregen Ludo en ik deze voormiddag géén aangename weg voorgeschoteld. Wij hebben gedurende 12 km beton en asfalt onder de voeten gekregen, terwijl het meestal lichtjes bergaf ging. Dit maakt de stap zwaarder, en het was moeilijk om van de mooie bosrijke omgeving te genieten. Het gezelschap van mijn zoon maakte de beleving dan weer goed, doordat wij de gelegenheid hadden  om bij te praten 👣👣😅😅❤️❤️👌👌 Om 11u30 aankomst in Arzua. Net op tijd om een bij Ludo opkomende voetpijn te verlichten en verzorgen. Mijn Arnica-gel deed wonderen en verhinderde een opkomende blaar. En om de honger te stillen deden onze met Sardinas belegde bocadillos de rest. Tegen 12u30 konden wij opnieuw op pad. In Arzua komen de Camino Frances en de Camino del Norte samen. Dus van

Wat een locatie: hotel Bi Terra in Reguela! In the middle of nowhere! Midden in de natuur én de rust!!! Heerlijk gegeten én geslapen! 😔😔 Geen kat gehoord vannacht! Wél een paar honden, maar dat viel toch nogal mee! Zo goed geslapen dat opstaan moeilijk viel. Het ontbijt kon slechts vanaf 8 uur. Transfert nazr start om 8u30 en gestart om 8u45 👣👣🤣🤣 in de mist!!! Het parcours ging lagzaam maar zeer zeker bergop, zelfs tot op 720 meter. Jammer, maar het decor is de mist in gegaan 🌫🌫😅🤞 Tegen 10 uur waren wij 200 meter lager, uit de mistlaag, én in de zon 😅😅🌤🌤 Nog 1 uurtje verder, spijtig maar langs een grote weg, en wij kwamen aan in Meson, met gelukkig een terrasje voor de koffie 😋😋 Vanaf Meson kreeg het parcours gelukkig opnieuw een wending naar een hobbelig bospad, met heuvels en dalen, gedurende 7 km tot in Sobrado dos Monxes. 👣👣 Petra had al een heel tijdje pijn in de voeten, met 3 blaren ( 2 rechts en 1 op linkervoet). Té pijnlijk om verder te gaan na de lunch.

Gisteravond zijn wij gaan eten in een plaatselijk mini-restaurantje, gerund door een top-enthousiaste uitbater, met een in Spanje gebruikelijke voornaaam: Jesus. Jesus en zijn vrouwtje hebben ons op en top bediend en verwend met heerlijk en eerlijk voedsel. Ik gaf hem een tip, en hij gaf ons extra dessert in ruil 👌👌😋😋🤗🤗 Zijn lijfspreuk: ‘ I have nothing, but I have all I need’. Een café-baas met een gouden hart 👣❤️ De nachtrust in de albergue was goed, maar kort!!! 😣😣 Om 4 uur was de eerste vrolijkerd krakend, de trap af aan t stappen, om beneden met veel geritsel, en later gesmek, zijn rugzak in te pakken, en wat te eten. Waarschijnlijk om naar Sobrado dos Monxes, 43km, te stappen. De volgende 2 vrijwilligers voor dezelfde afstand, deden hem dat na vanaf 5 uur. Er was nog weinig sprake van nachtrust, maar wij bleven dapper tot 6u30 in ons bedje liggen. Wij hebben diezelfde etappe in 2 opgedeeld. Vandaag stappen wij naar Reguela, over 21,8 km. Na ons ontbijt, rond 7 uur

Gisteren heeft Petra een welverdiende rustdag genomen, samen met mij natuurlijk 😁😁👍👍🥂🌂🌧💦 Vilalba is zeker een bezoekje waard!!! Vanmorgen was Petra nodeloos een beetje nerveus, want zij heeft nog frisse benen👣👣👍👌 Wij zijn op Camino vertrokken om 8u15, aan ons hotel, Terra Cha, waar de auto veilig opgeborgen achter blijft. De straten lagen nat, maar het regende ( nog) niet. Dus begonnen wij zonder regenkledij, aangezien wij nooit hopen op regen. Het pad zelf was eigenlijk fantastisch vanaf km 1 👣👣 Nog geen 100 meter buiten de stad zaten wij reeds op een bospad, in het groen en met glooiende hellingen. Spijtig dat het na een uurtje begon te motregenen! 👣👣🌧🌧 maar zo kon Petra meteen haar regenkledij testen: goedgekeurd en zéér gewaardeerd gedurende meer dan een uur 😅💦😅💦 Om 10u15 stapten wij net een cafeetje binnen voor een koffie, toen het eindelijk begon te gieten 💦💦💦😁😁🤞🤞 Spijtig toch dat wij dat een half uurtje later niet meer mochten meemaken 👣👣😅😅

Wat een prachtige avond gisteren, in O Xistral! Wie ooit de Camino del Norte doet... kom hier voor uw onderdak in Castromaior!!! 👌👌👌👍👍👍 Het hospitalero-echtpaar Carmen en Jaime hebben kosten noch moeite gespaard, voor een prachtig in het groen gelegen Albergue, volledig vernieuw, zéér veel ruimte, én voldoende sanitair!!! Ook het avondmaal was prachtig verzorgd, met lekkere wijn, en als afsluiter een paar straffe Orujo’s (agua ardiente)...... par arriba - par abajo - par al centro - y al entro!!! ( ad fundum!!!) 🤞🤞🤞🥂🥂🥂😋😋😋 Bovendien zorgde Jaime voor aangepaste muziek, en wij zorgden voor de ambiance! 👣👣👣 Wij hebben er een feestje van gemaakt, want mijn laatste avond zonder Petra moest toch gevierd worden!👣👣👣😅😅😅🥂🥂🥂 Na een heerlijke nachtrust, en een super ontbijt, verzorgd door Jaime, ben ik samen met Ana en Miguel vertrokken. Het weer was behoorlijk, alhoewel wat frisjes, dus werd er vlot gestapt. Maar hoe dichter bij Vilalba, hoe sneller ik ging. Dus o

Vanmorgen werd in het klooster ons ontbijt geserveerd om 8 uur. Dus konden wij op pad om 9 u15. Er zouden van uit Mondoñedo 2 verschillende caminos naar Abadin lopen, maar wij hebben er slechts 1 gevonden. Onze Camino volgde de openbare weg, en ging langzaam, maar zeker, met stijgingspercentages tot 10% omhoog. Bovendien was de zon er eindelijk nog eens, echter vergezeld van een zeer frisse tegenwind. Wij volgden de flank van een schitterende vallei, met prachtige vergezichten, met windmolens op de bergrug, waar wij naar toe stapten. De wag was hoofdzakelijk asfalt, maar doordat het afwisselend klom en dan weer wat daalde, kregen mijn voeten toch voldoende afwisseling onder de schoenen geschoven. Het klom eigenlijk nog zeer behoorlijk, zodat ik uiteindelijk bijna een uur eerder dan Miguel en Ana in Abadin arriveerde. Genoeg tijd dus om voor ons 3 een restaurantje uit te kiezen om samen te lunchen. De middaglunch is in Spanje de voornaamste maaltijd, en daar wij vanavond in een Alberg

Wat een rustige nacht in het kleine Villamartin, in een ‘puur natuur’ omgeving!!! Om 8u15 op pad, samen met Ana en Miguel. Ana woont in Santander, en is psychologe, op vakantie. Miguel is 64, gepensionneerd Frans ambtenaar. Zijn Spaanse ouders zijn met hem uitgeweken, uit Almeria, naar de Savoye, in Frankrijk toen hij zes jaar oud was. Miguel wou eigenlijk de Camino opgeven, toen hij Ana ontmoette, aan het station van Ribadeo. Ana ging er dus net aan beginnen, en zij overtuigde hem om samen met haar de Camino uit te lopen. Onze tocht van vandaag was de eerste 3 km redelijk vlak, maar toen ging het bergop en ging hun tempo zodanig achteruit dat ik er alleen vandoor ging. Op km 10 ontmoet ik de Portugese Fatima, die net wat had gerust. Samen met haar op pad voor de laatste 9 km. Fatima is 61, heeft tot 4 jaar geleden in Zwitserland gewerkt, en is toen samen met haar man verhuisd naar Portugal. Na de verhuis is zij vanuit Zurich te voet naar Compostella gegaan, en doet nu jaarlijks g

Nog 3 dagen en ik zie Petra terug, in Vilalba. Eigenlijk kan ik er zijn in 2 dagen, dus pas ik mijn etappes wat aan. Daarom stap ik vandaag slechts 19 km. Ik begin er aan om 8 uur, en stap door een toch wel zeer rustig Ribadeo. Na een half uur ben ik ruim buiten de stad. Vandaag neemt de Camino afscheid van de kust, en trekken wij stilaan richting zuidwesten. Er was vanaf 9 uur zonneschijn, zodat ik bemerkte dat mijn schaduw was opgeschoven richting 2 uur. Ook nieuw in Galicia, is dat de Camino-wegwijzers het aantal resterende kilometers tot Santiago de Compostella vermelden, tot op de meter.  Wij volgen eerst een oude rijksweg, die.werd vervangen door de nieuwe RN, zodat die oude weg er omheen slingert. Op km 8 slaan wij af op een grindweg, een bos in, om gedurende 5 km bergop te lopen en een hoogteverschil van 260 meter te overwinnen. Tijdens die beklimming is de zon verdwenen, en hopen wij dat het niet regent. Ik zeg ‘wij’, omdat het vandaag super druk is op mijn Camino. Er zijn

Vanmorgen met kleine oogjes wakker geworden. Om 7 u ontbeten, en om 7u 45 samen met Aaron op weg. Na 5 km scheidden onze wegen, omdat vanaf hier een scheiding mogelijk was, tussen kust en bergpad. Aaron koos voor de bergen en ik wilde de kust volgen. Buon Camino Aaron 👣👣👍👍👌👌🤞🤞 Het enige nadeel aan mijn kustweg, behalve de sinds vanmorgen ononderbroken regen, is dat het voor 95 % beton en asfalt wordt. Voor de rest wordt ik beloond met prachtige zeezichten, als de regen en de mist het toestaan 👣👍👌😅🌧🌫 Rond 11 u was ik in Tapia de Casariego, voor de koffie, en om 12u15, was het tijd voor de lunch, met koffie en pintchos, bij het schitterende Playa de Penarronda, in het fantastisch op een heuvel bij het strand gelegen Pension-restaurant Hostal Parejes ( foto). Hier wil ik achteraf met Petra eens komen logeren, zie 👍👌🌹 Verder beton verteerd, richting Ribadeo ( vertaald ‘Eomonde’). Om deze stad te bereiken, moest ik de  rivier over, via een duizelingwekkende autosnelwegbr

Om 7u ontbijt. De Sardiniaanse dames kwamen er net ook aan. Gisteravond nog gezellig met hen gepraat. Luisa, Lucia en Benedetta, maakten harstochtelijk reclame voor hun mooie eiland met schitterende stranden. Om 8 u begon mijn tocht met een mooie wandeling, uit het dorp, bergop, naar een wondermooi grindpad dat zich slingerde langs de rand van een berg, om uiteindelijk langs de andere kant van de berg, tegen 10 u in Villapedre terecht te komen. Het was al een uurtje aan het regenen, dus was ik hier zeer blij met een koffie 👣👍👌😋 Terug op weg, nog eerst even door een bosje, om nadien definitief op asfaltwegen terecht te komen. Gedurende 12 km zal de camino telkens van , links naar rechts, en ook andersom, haasje over spelen met de grote baan. Ondertussen had ik ook het gezelschap gekregen van de 29-jarige Canadees, vrijgezel, van beroep zowel chef-kok als instructeur diepzee duiken. Aaron is aan zijn 4e camino toe, en is een verwoed wandelaar, over de gehele wereld. Telkens als h

Gisteravond heeft de kelner mij eenAdturisch spreekwoord meegegeven. In het Nederlands klinkt het als volgt: Tot de 40e Mei (9 juni), draag je best regenkledij. Dus Petra: op 10 juni, breng aub de zon mee!!! Vanmorgen heb ik met de haardroger mijn schoenen volledig droog gekregen. Nadien bij het ontbijt afscheid genomen van de Baskische Carlos (59), met wie ik gisteravond gezellig aan tafel zat. Hij vertrekt voor zijn 3e etappe naar Navia. Hij doet ieder jaar 7 etappes. Hij is pas hersteld van een darm- operatie. Bon Camino Carlos👍👌👣 Ook gisteravond voorzag ik de hevige pijn aan de voeten lijdende Duitse Alexandra van Voltaren-zalf. Maar dat heeft niet geholpen. Zij besloot haar 2 gezellen verder te laten trekken en bleef alleen achter. Vermits zij geen Spaans spreekt, heb ik er voor gezorgd dat er haar tegen 11 uur een taxi komt oppikken, om haar naar de dokter te brengen. Bon Camino Alex 👍🤞 Om 9u15 ben ik vertrokken, ra ra ... in de regen 💦🌧🌧🌧 Het heeft 2 uur zachtjes, m

Vanmorgen ben ik uit mijn bed gewipt, omdat ik er wegens een verdacht laken-reukje, graag zo snel mogelijk uit, en buiten wou! 🤨👣 Dus was ik om 7 u15 op weg, en kon gelukkig reeds 1 koffie drinken. Eenmaal het dorp voorbij moest ik kiezen tussen een route langs de zee, of door de bergen. Ik koos voor de bergroute. Op km 3 verliet ik de openbare weg, en het pad ging naar omhoog. Ik ben 4 km omhoog gegaan, soms zeer steil, zodanig dat ik om 9 u15 nog maar slechts 7,2 km had afgelegd! 👣😅😅😅⛰🌫 Gedurende 1 km verharde weg, en dan opnieuw verder omhoog, langs een bergpad. Het pad werd smaller en smaller, en de mist, of de wolken zaten rondom mij. Bovendien viel er wat regen, en moest ik meemaals door zeer lang gras gaan. Gevolg: het water stond al snel tot boven in mijn schoenen. Toch maar verder gegaan, want ik wou eigenlijk stilaan van die kille, steile en eenzame berg af! 👣👣👣💦💦💦🌧🌫😋 Maar neen hoor, het pad wou nog hoger, tot de top van de Pic de los Nieves, toepasselij

Dag gestart na lekker en gezellig ontbijt in Alberge La Naranja, inMuros. Daar er een begrafenis is in de familie, wijd ik mijn dag aan de overleden Jacobi, en de zwaar gekwetste Milan en Erika. Moge Jacobi in vrede rusten. Ik wens Erika en Milan een spoedig en volledig herstel en genezing. Ik met mijn hart bij hen en de familie, terwijl ik deze mooie, korte etappe van 19 km maak. Tot morgen.

Gisterenavond uitgeweest! Heb Aviles bezocht, een mooie stad met zeer veel historische gebouwen. Aviles is kandidaat-cultuurstad van Europa voor 2019. Spijtig dat zij zo omringd is door fabrieken. En als je iets wil posten: ik vond geen brievenbus!!! In 1 van de vele leuke cafeetjes at ik lekkere sardientjes, overspoeld met de nodige, op traditionele wijze uitgeschonken, Asturische Sidra. Sidra wordt van o 1 meter hoog in je glas gegoten, slechts 1 grote slok per keer, zodat je het dan ook , omwille van de smaak, in 1 keer kunt opdrinken. De barman vult je glas wel opnieuw, op je eigen tempo, super!!! 👌👌👌😅😅😋🥂😜 Vanmorgen ben ik om 7u45 vertrokken. Daar het leek te gaan regenen, had ik mijn rugzak reeds afgeschermd, en inderdaad, na 1 uur stappen, begon het te regenen!!! 🌧🌧🌧💦💦💦 Door de bebouwde kom van Soto el Berco, en vanaf hier ging het steil omhoog, én de gebruikelijke eucalyptus- bossen in. Eerst hebben wel nog een aantal koeien mijn weg versperd, maar daarna ging