20/05, dag 63, etappe 59 naar Santander

Deze nacht weinig geslapen tot 6u. Toen werd P. wakker na een hele nacht te hebben gesnurkt. Dus nog een half uurtje blijven liggen genieten van de rust en dan op naar het ontbijt in de albergue. Priester Ernesto (80) heeft ons gisterenavond de werking van zijn albergue uitgelegd. Hij heeft altijd priesterwerk verricht in Cantabria, in veraf gelegen bergdorpen, de eerste maal was hij slechts 25 jaar oud. De mensen waren er ongeletterd en met zijn academische vorming kreeg hij geen contact met hen. Hij merkte wel dat zij een hechte gemeesnchap vormden en elkaar hielpen waar nodig. Iedereen droeg zijn steentje bij aan hun gemeenschap, volgens bezit en vermogen. Dus wie wat meer kon bijdragen, deed dat ook. Deze levenswijze wordt ook opgemerkt in afgelegen vissersdorpen in Zuid-Amerika, in mijnwerkersdorpen in3e wereldlanden, enz. Daarom wenst Ernesto géén prijs te bepalen voor het logement en de maaltijden in zijn Albergue. Kortom elkeen doet een gift, naargelang zijnvermogen en de waarde, die hij voor zijn verblijf inschat. Dit blijkt tot nog toe te werken en wordt in vele Albergues toegepast.
Deze morgen om 8u15 vertrokken onder een stralende zon, 4 km binnenland, om nadien via een uniek en zalig kust-berg-pad, richting Santander te trekken. Deze keer kreeg ik het gezelschap van Clémence, 51, gehuwd, vroedvrouw, nam 3 maand verlof zonder wedde, om van af Irun tot Compostella te gaan. Zij stapt vandaag 10 km verder dan ik. Ik verken vannamiddag Santander, op deze mooie Pinksterdag!